Blukis Micha³
1904-1972
pracownik cywilny
Urodzony 20 maja 1904 r. w Wilnie. Syn Feliksa i Katarzyny z domu Muraszko, wyznania prawos³awnego. W 1923 r. ukoñczy³ cztery klasy Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie. Do 1925 r. pracowa³ w Zak³adach Przyrz±dów Celowniczych dla szko³y "Cel" w Wilnie. Wcielony do wojska, do 2. Pu³ku Saperów Kolejowych w Jab³onnie, gdzie ukoñczy³ szko³ê podoficersk±. W kwietniu 1926 r. przeniesiony zosta³ do Kompanii Silników Spalinowych w Modlinie, gdzie skoñczy³ kurs silników spalinowych. W czerwcu 1926 r. przeniesiony do WST do plutonu technicznego, w którym pocz±tkowo byt magazynierem, a pó¼niej pracownikiem kancelarii technicznej. Po zwolnieniu do rezerwy z dniem l pa¼dziernika 1928 r. zosta³ przyjêty w poczet pracowników cywilnych. Pe³ni³ funkcjê mechanika. W 1934 r. w oparciu o paragraf 6 umowy z komendantem Sk³adnicy podpisa³ o¶wiadczenie zobowi±zuj±ce do bezwzglêdnego wykonywania wszystkich s³u¿bowych poleceñ kierownika elektrowni, jako bezpo¶redniego prze³o¿onego. Przyj±³ równie¿ do wiadomo¶ci fakt, i¿ w przypadku wyst±pienia sprzecznego z dyscyplin± s³u¿bow± i nieodpowiedniego zachowania, komendant ma prawo natychmiastowego zwolnienia ze s³u¿by bez zachowania okresu wypowiedzenia, l kwietnia 1936 r. komendant WST kpt. Izas³aw Duda wystawi³ o nim nastêpuj±c± opiniê s³u¿bow±: "... Zrównowa¿ony i bez na³ogów, lojalno¶æ pañstwowa i s³u¿bowa bez zastrze¿eñ. Charakter spokojny i opanowany, pracowity. Pañstwowo u¶wiadomiony i lojalny. Ogólnie b. dobry pracownik".
Dzia³a³ w organizacjach polonijnych na terenie Wolnego Miasta Gdañska, takich jak: Gmina Polska-Zwi±zek Polaków, Zwi±zek b. Powstañców i Wojaków (Oddzia³ Nowy Port), Zwi±zek Podoficerów Rezerwy, Klub Sportowy "Gedania", Rada Sportowa. W listopadzie 1933 r. sekcja strzelecka "Gedanii" otrzyma³a w³asn± strzelnicê z o¶mioma stanowiskami do strzelania na dystansie 50 metrów. Sekcja zg³osi³a swój akces do Polskiego Zwi±zku Strzeleckiego i bra³a udzia³ w zawodach sportowych. W tym czasie zg³osili siê do
Zwi±zku Strzeleckiego obok B. westerplatczycy, Deik W³adys³aw i Micha³ Gawlicki. Po ukoñczeniu kursu strzeleckiego pe³ni³ funkcjê instruktora Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego z m³odzie¿± w Nowym Porcie i Brze¼nie.
Broni³ placówki "Elektrownia". Z dokumentacji PCK wynika, i¿ zosta³ wziêty do niewoli i osadzony w Stalagu I A (nr jeñca 2476). 25 kwietnia 1941 r. przeniesiony do Stalagu XXI A'. Z powodu choroby w 1942 r. zwolniony z niewoli przyjecha³ do Poznania i zamieszka³ u rodziny, wcze¶niej z obozu zwolnionego, Micha³a Gawlickiego. Do momentu wyzwolenia pracowa³ w firmie Siemens-Schuckert jako monter.
W kwietniu 1945 r. wst±pi³ w szeregi Milicji Obywatelskiej i w sk³adzie pierwszego jej oddzia³u przyby³ do Gdañska. Do lipca 1953 r. byt zatrudniony w wydziale konsumów Wojewódzkiej Komendy MO w Gdañsku na stanowisku zastêpcy szefa wydzia³u. 10 sierpnia 1953 r. powo³any przez Prezydium WRN w Gdañsku na stanowisko sekretarza wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej. Od czerwca 1955 r. by³ zastêpc± przewodnicz±cego Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej w Prezydium w WRN w Gdañsku. W 1959 r. ze wzglêdu na z³y stan zdrowia przeszed³ na rentê inwalidzk±. By³ cz³onkiem PZPR.
Zmar³ na zawa³ serca 5 kwietnia 1972 r.
Dzia³alno¶æ spo³eczna w okresie powojennym: w pierwszych dniach po oswobodzeniu Gdañska skontaktowa³ siê z przedwojennymi dzia³aczami sportowymi. Pomaga³ przy organizowaniu pierwszego meczu pi³karskiego; byt wspó³za³o¿ycielem Milicyjnego Klubu Sportowego oraz Okrêgowego Zwi±zku Bokserskiego oraz Pi³karskiego. W 1948 r. skoncentrowa³ siê ju¿ tylko na jednej dyscyplinie sportu - boksie. Otrzyma³ nominacjê jako jeden z pierwszych na sêdziego klasy pañstwowej, a po dwóch latach na instruktora sêdziów bokserskich. Bêd±c ju¿ na emeryturze popularny w krêgach sportowych, do ostatnich dni ¿ycia pe³ni³ funkcjê sekretarza Okrêgowego Zwi±zku Bokserskiego, którego byt za³o¿ycielem.
¯ona Irena z domu Tylewska (ur. 1910 w Gdañsku) od m³odo¶ci zwi±zana by³a z dzia³alno¶ci± Polonii gdañskiej, czego dowodem jest zachowany w zbiorach rodzinnych medal pami±tkowy wybity z okazji 50. lecia Gminy Polskiej i Macierzy Szkolnej w Gdañsku z wpisem tre¶ci nastêpuj±cej: "...W uznaniu udzia³u w patriotycznej dzia³alno¶ci organizacji polskich w Gdañsku w okresie miêdzywojennym" (1974). Jedyna córka Barbara mieszka w Trójmie¶cie,
ukoñczy³a Akademiê Medyczn± i jest magistrem farmacji. Pracuje w aptece Pañstwego Szpitala Klinicznego nr 2 w Gdañsku.
Odznaczenia: dyplom w konkursie szachowym pomiêdzy jeñcami polskimi i francuskimi w Stalagu I A (1941), dyplom "Za zas³ugi po³o¿one w dziedzinie rozwoju kultury fizycznej i sportu" (1953), dyplom "Za ofiarn± dzia³alno¶æ na rzecz rozwoju Ziem Zachodnich i Pó³nocnych", dyplom Zarz±du Robotniczego Klubu Sportowego "Stoczniowiec" z okazji 25- lecia sportu kwalifikowanego w przemy¶le okrêtowym; Br±zowy Medal "Za d³ugoletni± s³u¿bê" (1938), Medal za Odrê, Nysê i Ba³tyk (1947), Odznaka Grunwaldzka (1946), Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1945), Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955), Srebrny Krzy¿ Zas³ugi (1954), Z³ota Odznaka Polskiego Zwi±zku Bokserskiego (1963), odznaka "Zas³u¿ony dla Miasta Gdañska" (1960), odznaka "Zas³u¿ony Dzia³acz Kultury Fizycznej" (1965), Medal "Za zas³ugi w Tysi±cleciu Pañstwa Polskiego 966-1966" (1966), Medal "Za³o¿enie Gminy Polskiej i Macierzy Szkolnej" 1921-1971 (1971), po¶miertnie -Medal "Za udzia³ w wojnie obronnej 1939" (1984).