Nowik Piotr
1912-1988
kapral nadterminowy
Urodzony 16 listopada 1912 r. w Wilnie w rodzinie robotniczej Piotra i Adeli z Herbetowiczów. Przed powo³aniem do wojska mia³ niepe³ne wykszta³cenie ¶rednie, które uzupe³ni³ po wojnie. W latach 1934-1936 odbywa³ s³u¿bê czynn± w 7. Baonie Saperów w Poznaniu. S³u¿bê nadterminow± pe³ni³ w 3. Baonie Saperów w Wilnie (1938/1939). Przydzielony na Westerplatte w charakterze minera do zadañ specjalnych 30 lipca 1939 r. W czasie obrony walczy³ na placówce "Tor kolejowy". Ranny i kontuzjowany. Po kapitulacji przebywa³ w niewoli w Stalagu I A ko³o Pruskiej I³awki. Pracowa³ w maj±tku Schonwiese, a nastêpnie u bauera w Ilmenhagen w powiecie Gerdauen. Wyzwolony 9 maja 1945 r. z obozu Stutthof przez Armiê Czerwon±.
W latach 1945-1950 by³ nauczycielem szko³y podstawowej w Orzyszu i Strzelnikach w województwie suwalskim. W 1948 r. wst±pi³ do PZPR. Po ukoñczeniu rocznej szko³y partyjnej w Olsztynie, skierowany do o¶rodka propagandy partyjnej do Lidzbarka Warmiñskiego. Awansowa³ na sekretarza propagandy w komitecie powiatowym. Przej¶ciowo by³ dyrektorem Pañstwowych Zak³adów Zbo¿owych, a od 1958 r. pracowa³ w aparacie partyjnym. Po przej¶ciu na emeryturê w 1973 r. nadal pe³ni³ ró¿ne funkcje spo³eczne: jako prezes Ko³a ZBoWiD, cz³onek Komitetu Miejskiego PZPR, cz³onek Komisji Kontroli Partyjnej, cz³onek Zarz±du Frontu Jedno¶ci Narodu. Udziela³ siê równie¿ w samorz±dzie mieszkañców Lidzbarka Warmiñskiego.
Zmar³ 23 lutego 1988 r.
W Lidzbarku Warmiñskim mieszkaj± syn Lucjan i córka Ewa wraz z rodzinami.
Odznaczenia: Medal Zwyciêstwa i Wolno¶ci 1945 (1960), Odznaka Grunwaldzka (1960), Krzy¿ Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), po¶miertnie - Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990).