¦niegulski Jan
1914-1982
legionista
Urodzony l listopada 1914 r. w Bartoszowinach, powiat Kielce. Syn Jacentego i Agnieszki. Ojciec by³ sezonowym robotnikiem, czêsto pozostawa³ bez pracy, choæ mu-siat utrzymaæ sze¶cioosobow± rodzinê. Bywa³o, ¿e nie by³o zim± butów i nie móg³ chodziæ do szko³y. Jad³ suchy chleb, a czasami i tego brakowa³o. Po ukoñczeniu dwóch oddzia³ów szko³y powszechnej chwyta³ siê ka¿dej roboty. Przewa¿nie przy brukowaniu okolicznych dróg. 25 marca 1938 r. otrzyma³ kartê powo³ania do wojska, z czego bardzo siê ucieszy³.
W latach 1938-1939 odbywa³ czynn± s³u¿bê wojskow± w 4. Pu³ku Piechoty Legionów w Kielcach. S³u¿bê na Westerplatte pe³ni³ od 31 marca 1939 r. w stopniu legionisty jako celowniczy km. W czasie obrony placówki "Przystañ" zosta³ ranny w g³owê. Po og³oszeniu kapitulacji wyj±³ zamek z ckm-u, zakopa³ go i siê rozp³aka³. W niemieckiej niewoli by³ w Prusach Wschodnich do stycznia 1945 r. Po wkroczeniu Armii Czerwonej pozosta³ we wsi Sytów-Bojary, gdzie wcze¶niej pracowa³ u bambra. Do Skar¿yska nie chcia³ wracaæ, poniewa¿ to miejsce kojarzy³o mu siê z bied± lat ch³opiêcych. Zamieszka³ w Staryniu, a pó¼niej przeniós³ siê do Linkowa, gdzie otrzyma³ 8-hektarow± gospodarkê.
O¿eni³ siê z wdow± Janin±, której m±¿ - ¿o³nierz wrze¶nia - zagin±³ bez wie¶ci. Syna ¿ony z pierwszego ma³¿eñstwa wychowywa³ jak w³asnego, który potem za³o¿y³ w³asn± rodzinê. Wiele czasu po¶wiêca³ na dzia³alno¶æ spo³eczn±. Dwadzie¶cia lat pe³ni³ funkcjê so³tysa, by³ cz³onkiem PZPR i ZBoWiD-u. Od grudnia 1978 r. jako rencista zatrzyma³ sobie tylko 30-arow± dzia³kê.
Zmar³ 23 lutego 1982 r.
Odznaczenia: Odznaka Grunwaldzka (1960), Krzy¿ Walecznych (1969), Odznaka 1000-lecia Pañstwa Polskiego (1969), Krzy¿ Kawalerski Odrodzenia Polski (1974), z³ota odznaka "Zas³u¿onym dla Warmii i Mazur", po¶miertnie - Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990).