$title

Życie załogi od pierwszych lat istnienia Składnicy było wzbogacane różnymi formami imprez kulturalnych, szkoleniowych, sportowych, które niejednokrotnie powstawały z inicjatywy żołnierzy. Miejscem tym najczęściej była świetlica, gdzie omawiano sprawozdania z całotygodniowych zajęć żołnierskich. Zajęcia świetlicowe m. in. prowadziła p. Piwowarska z Polskiego Białego Krzyża w Gdyni. W planie pracy oświatowej z października 1938 r. zanotowano przymusowe nauczanie stopnia podstawowego zwalczania analfabetyzmu (w odniesieniu do czterech), prowadzone przez p. Piwowarską; pogadanki wychowawcze prowadzone przez dowódcę pododdziału. Za materiał do pogadanek służyły wypadki i usterki z życia żołnierzy w ciągu tygodnia; pogadanki z nauki obywatelskiej (na podstawie podręcznika Żotnierz-Obywatel - Wojskowego Instytutu Nauk Oświatowych). Ponadto w świetlicy znajdował się radioodbiornik, komplet gier, biblioteka, dla której prenumerowano dzienniki: "Polska Zbrojna", "Kurier Bałtycki", "Morze", "Żołnierz Polski" i "Nowiny", oraz takie czasopisma, jak: "Bellona", "Przegląd Piechoty", "Przegląd Kawaleryjski", "Przegląd Artyleryjski", "Przegląd Lotniczy", "Przegląd Wojsk Pancernych", "Przegląd Saperski", "Przegląd Łączności", "Wiadomości Techniki Uzbrojenia", "Wojskowy Przegląd Weterynaryjny".

Czas wolny żołnierze zapełniali lekturą wypożyczaną z biblioteki, do której książki przywożono z Gdyni, a prowadził ją specjalnie przeszkolony bibliotekarz - starszy podoficer zawodowy.

Szeregowi żołnierze w niedzielę (dwa razy w miesiącu) wyjeżdżali holownikiem do Gdyni, gdzie korzystali z bezpłatnego pójścia do kina, zwiedzali port i miasto.

Pod koniec lat dwudziestych, kiedy radioaparaty należały do rzadkości, na Westerplatte znajdowało się jedno radio w willi oficerskiej, które codziennie b godzinie 18.00 przenoszono do świetlicy żołnierskiej, gdzie odpoczywający po służbie żołnierze mogli słuchać wiadomości z Polski. W późniejszym okresie świetlica dysponowała już własnym radioodbiornikiem.

Odbywały się również występy recytatorskie, solistów i chórów. Występowali przeważnie amatorzy, często młodzież szkolna i harcerze. O "deski sceniczne" na Westerplatte zahaczył w owym czasie również słynny duet humorystów lwowskich Szczepcie i Tońcio.

Wielką popularnością wśród załogi cieszyły się inscenizacje teatralne, przygotowywane przez członków załogi. Niejednokrotnie występowały też polskie zespoły amatorskie z Gdańska i Gdyni. Przedstawienia miały patriotyczny wydźwięk, jak na przykład "Spisek Kordiana". Nie brakowało i komedii. Zdarzało się, iż autorami inscenizacji teatralnej byli sami żołnierze. Na podobne uroczystości żołnierzy zapraszano do różnych polskich towarzystw, m.in. do Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" w Gdańsku. Oczywiście w takich przypadkach obowiązywała zgoda komendanta Składnicy. Tradycją stawały się tzw. obiady żołnierskie, wspólnie spożywane w gronie oficerów i podoficerów.
Sztuka 'Ułani', lata trzydzieste

Na terenie Składnicy prosperował sklep, w którym żołnierze dokonywali zakupów. Zyski ze sprzedaży przeznaczano na zakup m.in. codziennej prasy i droższych czasopism docierających z kraju.

W celu pobudzenia samokształcenia i rozwijania życia towarzyskiego podoficerowie opracowywali referaty. Na przykład w 1936 r. z następujących tematów: "Historia i zabytki miasta Torunia" (st. ogn. Leonard Piotrowski). "Budowa mostów kolejowych w czasie działań wojennych" (chór. Edward Szewczuk), "Sadownictwo w Polsce i znaczenie tegoż dla kraju" (sierż. Jan Ozimek), "Historia miasta Grudziądza" (sierż. Anastazy Ciechocki). "Historia i znaczenie górnictwa w gospodarstwie kraju" (plut. Jan Janikowski), "Historia miasta Wejherowa" (plut. Jan Litkowiec), "Ziemia i lud kaszubski" (plut. Alfons Brzeziński), "Wielkopolska pod zaborem pruskim" (plut. Jan Naskręt), "Ogień jako przyjaciel człowieka, a pożar jako zjawisko niszczące" (plut. Franciszek Magdziarz), "O ziemi wileńskiej - krótka historia, sprawy gospodarcze, narodowościowe i kulturalne" (Aleksander Rakowski), "Przemyśl naftowy jako czynnik obronny państwa" (Paweł Garboliński), "Przejęcie miejscowości Jonowo przez władze polskie 11 VII 1920 r." (kpr. Jan Brzeziński), "Polska pod zaborem rosyjskim w dobie przedpowstaniowej 1848-1863 r." (kpr. Czesław Szkudlarek), "Postępy w rozbudowie Gdyni" (kpr. Antoni Byczko), "Rozwój siły napędowej okrętów do czasów obecnych" (mat Stefan Kłys), "Historia Cytadeli Warszawskiej" (kpr. Józef Remisz), "Karpaty Wschodnie - Lud i kraj" (kpr. Władysław Witwicki), "Powstanie Marynarki Wojennej 1919-1920" (mat Arkadiusz Ignatowicz), "Najważniejsze zabytki Krakowa" (kpr. Józef Krzanowski), "Naturalne bogactwa Polski i ich obecne wyzyskanie" (kpr. Leon Spychała).

Wygłaszanie opracowanych referatów i odczytów odbywało się w kasynie podoficerskim w każdy czwartek tygodnia o godz. 19.00. W każdą ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 12.00 w sali kasyna podoficerskiego spożywano wspólny obiad - podoficerowie (z wyjątkiem dowódców wart) i urzędnicy cywilni zakwaterowani na Westerplatte. EOF; ?> Westerplatte broni się jeszcze

Westerplatte.pl - Wojskowa Składnica Transportowa