Nowak Jan
1915-1996
legionista
Urodzony 13 stycznia 1915 r. we wsi Wola, gmina Zago¶æ, powiat Piñczów. Syn Jana i Katarzyny z domu Kasza. Mia³ trzy siostry i brata. W 1929 r. ukoñczy³ cztery oddzia³y szko³y powszechnej w Woli Zagojskiej. Pracowa³ jako rolnik w gospodarstwie u rodziców.
Staj±c przed komisj± poborow± w Piñczynie (3 kwietnia 1936 r.), zosta³ przeznaczony do piechoty. W latach 1938-1939 czynn± s³u¿bê wojskow± odbywa³ w 4. Pu³ku Piechoty w Kielcach. 13 marca 1939 r. por. Paj±k, dowódca kompanii wystawi³ mu nastêpuj±c± opiniê: "...Inteligencja do¶æ du¿a, lojalno¶æ s³u¿bowa i dyscyplina du¿a, sumienny lecz za powolny, budowa fizyczna zupe³nie dobra, wytrzyma³y, wyszkolony dobrze. Nadaje siê na celowniczego ckm. Ogólnie b. dobry ¿o³nierz". 23 marca 1939 r. zosta³ odkomenderowany do WST na Westerplatte. Broni³ jako celowniczy wartowni nr 6. Po kapitulacji by³ jeñcem wojennym w Stalagu I A; latem 1942 r. trafi³ do obozowego szpitala. Lekarze uznali go za niezdolnego do pracy i odes³ali do miejsca zamieszkania. 26 kwietnia 1943 r. zawar³ zwi±zek ma³¿eñski z Katarzyn±. Z ma³ym dzieckiem mieszkali w wynajêtym pokoiku, pomagaj±c rodzicom w gospodarstwie. Po zakoñczeniu wojny w 1945 r. wyjecha³ z rodzin± na Ziemie Odzyskane. W okolicach Wroc³awia w Zawoni zajêli doszczêtnie wyszabrowany dom i zaczêli gospodarzyæ na 8 ha nieurodzajnej ziemi. Obowi±zuj±ce wówczas kontyngenty utrudnia³y egzystencjê biednej rodziny. W 1980 r. jako inwalida wojenny z powodu znacznego uszczerbku na zdrowiu przekaza³ gospodarkê synowi. Nominacjê na stopieñ ppor. w stanie spoczynku i mundur oficerski oraz rentê otrzyma³ w 1990 r.
Zmar³ w 1996 r.
Odznaczenia: Medal Zwyciêstwa i Wolno¶ci 1945 (1945), Trzebnicka Odznaka Grunwaldu (1960), Medal za Odrê, Nysê i Ba³tyk (1960), Medal "Za udzia³ w wojnie obronnej 1939" (1982), odznaka honorowa "Za zas³ugi dla Miasta Gdañska" (1984), Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1989).