£ojek Franciszek
1915-1997
legionista
Urodzony 24 lipca 1915 r. w Komorowie, powiat Busko. Syn rolników Kazimierza i Katarzyny z domu Zasucha. Cztery oddzia³y szko³y powszechnej ukoñczy³ w Komorowie. Mia³ dwóch braci i trzy siostry. Przed wojskiem pracowa³ na roli i by³ stra¿akiem w Stra¿y Po¿arnej w Grabowicy.
Czynn± s³u¿bê wojskow± odbywa³ w 4. Pu³ku Piechoty w Kielcach, sk±d na Westerplatte przyby³ 5 kwietnia 1939 r. w stopniu legionisty ze specjalizacj± celowniczego mo¼dzierzy. W czasie obrony walczy³ w sk³adzie obsady wartowni nr 3 i na placówce "Tor kolejowy". Ranny. Z Westerplatte zabrany do niewoli niemieckiej i osadzony w Stalagu I A. Rodzina w Grabowicach otrzyma³a w 1942 r. pierwsz± od niego wiadomo¶æ, ¿e jest zdrów i ca³y. Nastêpna nadesz³a dopiero po wojnie z Kanady. Pisa³ o swej prawie dziesiêcioletniej poniewierce. Po zakoñczeniu wojny by³ w obozie emigracyjnym i stamt±d przedosta³ siê do Kanady. Pracowa³ pocz±tkowo na plantacji, wreszcie otrzyma³ sta³± pracê w fabryce. Sprowadzi³ z Niemiec dziewczynê, która w wieku piêtnastu lat zosta³a wywieziona z Ukrainy na roboty przymusowe i której ca³± rodzinê wymordowali Niemcy. W 1951 r. wzi±³ z ni± ¶lub, a w dwa lata pó¼niej na ¶wiat przysz³a jedyna córka Danuta. Na emeryturê przeszed³ w 1980 r.
Po raz pierwszy po wojnie przyby³ do Gdañska w 1997 r. na kole¿eñskie spotkanie westerplatczyków z córk±; która nigdy w ¿yciu nie widzia³a ojczyzny swego ojca. Zosta³ wraz z innymi obdarowany Medalem 1000-lecia Miasta Gdañska i otrzyma³ w Garnizonie Gdañskim uniform oficera polskiego. Po uroczysto¶ciach pojechali w rodzinne strony na Kielecczyznê, gdzie i jego rodzinna wioska nie oparta siê niszczycielskiemu ¿ywio³owi powodzi. Do Gdañska nadesz³a drog± telefoniczn± wiadomo¶æ o jego nag³ym zgonie. Biedne, stare i schorowane serce nie wytrzyma³o nadmiaru wzruszeñ.
Zmar³ 7 wrze¶nia 1997 r. i zosta³ pochowany w rodzinnej ziemi w Grabowicach.
Odznaczenia: Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990), Odznaka Honorowa Zwi±zku Kombatantów RP i BWP(1997).