Grodecki Stefan Ludwik
1903-1968
urzêdnik cywilny
Urodzony 25 sierpnia 1903 r. w Nied¼wiedziu, powiat Limanowa, województwo krakowskie. Syn Jana i Karoliny. Szkolê powszechn± ukoñczy³ w 1915 r.; egzamin dojrza³o¶ci zda³ w 1923 r. W 1924 r. odbyt praktykê fabryczn± w firmie Zieleniewski w Krakowie.
Rozpocz±³ studia na Politechnice Gdañskiej na wydziale budowy maszyn i elektroniki; 14 sierpnia 1929 r. przerwa³ studia i zosta³ powo³any do czynnej s³u¿by wojskowej w Szkole Podchor±¿ych w Dêblinie i w 2. Pu³ku Lotniczym w Krakowie. 18 wrze¶nia 1930 r. przeniesiony do rezerwy. Rozpocz±³ pracê w dziale pr±dów silnych w Dyrekcji Kolei Pañstwowych w Gdañsku. l sierpnia 1934 r. przyjêty do pracy w Wojskowej Sk³adnicy Tranzytowej na Westerplatte. Do jego obowi±zków nale¿a³ nadzór urz±dzeñ technicznych, d¼wigów w basenie portowym, elektrowni awaryjnej, sieci wodoci±gowej i elektrycznej na terenie WST. l stycznia 1936 r. mianowany porucznikiem-obserwatorem rezerwy w korpusie oficerskim aeronautyki. W czasie obrony Westerplatte byt adiutantem komendanta Henryka Sucharskiego. Okres 5,5-letniej niewoli prze¿y³ jako jeniec wojenny w Niemczech w Woldenbergu w Oflagu II C.
Od 1 lipca do 30 pa¼dziernika 1945 r. pracowa³ w Porcie Gdañskim jako kierownik ruchu portowych urz±dzeñ prze³adunkowych. Od l XI 1945 do 111950 r. w Centrali Zbytu Produktów Przemys³u Wêglowego Gdañsk-Gdynia zatrudniony byt na stanowiskach: starszego in¿yniera ruchu, kierownika technicznego portu wêglowego i g³ównego in¿yniera portu. Od stycznia 1950 do kwietnia 1954 r. by³ naczelnym in¿ynierem ruchu w Zarz±dzie Portu Gdañsk-Gdynia. W zwi±zku z reorganizacj± przedsiêbiorstwa portowego l kwietnia 1954 r. przeniesiony do Warszawy na stanowisko g³ównego mechanika w Ministerstwie ¯eglugi - Centralnego Zarz±du Portów. W czasie pobytu w Gdañsku nale¿a³ do Zwi±zku Polaków (do 1939 r.), a od czerwca 1945 r. do Stronnictwa Demokratycznego i Zwi±zku Obroñców Westerplatte. W 1948 r. zosta³ cz³onkiem organizacji kombatanckiej ZBoWiD. Byt ¿onaty. Mieli dwoje dzieci:
syna Jana (1946), córkê Barbarê (1949)
Odznaczenia: Br±zowy Medal "Za d³ugoletni± s³u¿bê" (1938), Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1945), Srebrny Krzy¿ Zas³ugi (1946), Medal Zwyciêstwa i Wolno¶ci 1945 (1947), Medal za Odrê, Nysê i Ba³tyk (1947), Zloty Krzy¿ Zas³ugi (1952), Krzy¿ Kawalerski Orderu "Polonia Restituta" (1955), Medal 10-lecia PRL (1955), Z³ota Odznaka "Zas³u¿ony Pracownik Morza" (1956).