Rasiñski Kazimierz
1902-1939
urzêdnik cywilny
Urodzony 1 marca 1902 r. w Parchocinie, gmina Pawtów, powiat stopnicki w Kieleckiem. Syn Józefa i Katarzyny z Woj talów. Ukoñczy³ sze¶æ oddzia³ów szko³y powszechnej. Pracowa³ jako robotnik w "Hucie Bankowej" w D±browie Górniczej.
W latach 1923-1924 czynn± s³u¿bê wojskow± odbyt jako poborowy w pu³ku radiotelegrafistów. W Centrum Wyszkolenia £±czno¶ci w Zegrzu pod Warszaw± ukoñczy³ szko³ê podoficersk±. Po uzyskaniu kwalifikacji radiotelegrafisty pozosta³ w pu³ku macierzystym jako podoficer zawodowy w stopniu sier¿anta'. 25 III 1933 r., podpisa³ protokó³ dotycz±cy zachowania tajemnicy o zainstalowaniu radiostacji na Westerplatte. Obszerny fragment tego protoko³u brzmi nastêpuj±co:
"Po przybyciu wraz z kpr. Starzyckim Edwardem na Westerplatte w dniu 30 kwietnia 1932 r. jako kierownik radiostacji i prze³o¿ony kpr. Starzyckiego pouczy³em go dok³adnie, ¿e jest najwiêksz± tajemnic± to, ¿e na Westerplatte zosta³a zainstalowana radiostacja i równie¿ tak± sam± tajemnic± jest, ¿e my obydwaj jeste¶my radiotelegrafi¶ci do obs³ugi tej¿e radiostacji. W ci±gu naszego pobytu na Westerplatte niejednokrotnie byli¶my pouczani i otrzymywali¶my wskazówki od PP. oficerów jak siê zachowaæ i co robiæ a¿eby nikt z osób obcych nie dowiedzia³ siê, ¿e na Westerplatte znajduje siê radiostacja, o czym ju¿ i przedtem wiedzieli¶my dok³adnie jako wyszkoleni wojskowi radiotelegrafi¶ci...".
W zwi±zku z wprowadzeniem nowego etatu na Westerplatte, szef Biura Personalnego Min. Spraw Wojskowych na wniosek Szefa Wydzia³u Wojskowego Komisariatu Generalnego RP w Gdañsku, zarz±dzi³ rozkazem tajnym (L-833/Tjn z dnia 3 X 1934 r.) przenie¶æ sier¿. Rasiñskiego do rezerwy. W imieniu Ministra Spraw Wojskowych szef Biura Pers. p³k Misi±g - w pa¼dzierniku 1934 r. poprzez Oddzia³ II Sztabu G³ównego w Warszawie mianowa³ z dniem
1 XI 1934 r. K. R. pomocnikiem kancelaryjnym w WST na Westerplatte. 30 X 1934 r. R. zameldowa³ siê w Wydziale Wojskowym Komisariatu Gen. RP w Gdañsku na pobyt sta³y (nr k. 34) jako obywatel polski w W.M. Gdañsku, za op³at± 12 gld. 3 Xli 1934 r. sta³ siê posiadaczem paszportu z terminem wa¿no¶ci do 3 XII 1936 r., upowa¿niaj±cym do wielokrotnych wyjazdów do krajów Europy i poza Europê. Dnia 19 wrze¶nia 1935 r. R. podda³ siê egzaminowi na stanowisko III kategorii w Pañstwowej S³u¿bie Administracyjnej w dziale s³u¿by kancelaryjnej i z³o¿y³ go z wynikiem b. dobrym. l kwietnia 1936 r. zosta³ mianowany przez Samodzielny Referat Personalny Dowództwa Okrêgu Korpusu Nr VII w Toruniu - pomocnikiem kancelaryjnym na sta³e w WST na Westerplatte.
Po kapitulacji wraz z za³og± zosta³ przewieziony na Biskupi± Górkê w Gdañsku. Pierwsz± noc w niewoli dzieli³ celê z ogniomistrzem Leonardem Piotrowskim. Wed³ug relacji tego ostatniego zosta³ wywo³any na przes³uchanie i ju¿ do celi nie powróci³. Pozosta³y jego osobiste rzeczy. Kiedy za³oga otrzyma³a rozkaz wymarszu do obozu w Prusach Wschodnich, Piotrowski teczkê z rzeczami osobistymi R. zaniós³ do eskortuj±cego ich Niemca, aby przekaza³ nieobecnemu. Niemiec powiedzia³: "Zabierzcie to z sob±, on ju¿ nie wróci do was". Mogi³ê R. odnaleziono po wojnie na gdañskim cmentarzu na Zaspie. Pogrzebany 12 wrze¶nia 1939 r.
Matka K. R. zmar³a w koñcu lat dwudziestych, ojciec po wojnie w 1948 r. Syn Jan - emerytowany nauczyciel, mieszka w D±browie Górniczej. Ma dwoje dzieci i trzy wnuczki. Córka Anna Macieja (1955), magister filologii romañskiej, uczy jêzyka francuskiego w D±browie Górniczej. Syn Wojciech (1961) mgr in¿. zootechnik, mieszka i pracuje w Krakowie. Wnuczki Jana a prawnuczki Kazimierza - Alicja (ur. 1980), Joanna (ur. 1986), i Maria (ur. 1990) - ucz± siê w szkole ¶redniej i podstawowej.
Odznaczenia: przedwojenne - Br±zowy Krzy¿ Zas³ugi, Medal Pami±tkowy za Wojnê 1918-1921, Medal 10-lecia Odzyskania Niepodleg³o¶ci, po¶miertnie - Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990).