Sadowski Alfons
1913-1980
mat nadterminowy
Urodzony 6 grudnia 1913 r. w Grudzi±dzu. Syn W³adys³awa i Pelagii z domu Gabriel. Ukoñczy³ siedem oddzia³ów szko³y powszechnej.
Po odbyciu zasadniczej s³u¿by wojskowej w 16. Pu³ku Artylerii Lekkiej i Sk³adnicy Uzbrojenia w Toruniu oraz w Szkole Majstrów Rusznikarzy w Warszawie pe³ni³ s³u¿bê jako podoficer nadterminowy w Sk³adnicy Uzbrojenia Marynarki Wojennej. Od pa¼dziernika 1937 do kwietnia 1939 r., a nastêpnie do 31 lipca 1939 r. w Pu³ku Artylerii Przeciwlotniczej w Gdyni, l sierpnia 1939 r. skierowany do WST jako majster rusznikarz.
W czasie obrony zajmowa³ siê napraw± amunicji pod kierunkiem zbrojmistrza placówki starszego ogniomistrza L. Piotrowskiego. Wziêty do niewoli 7 wrze¶nia 1939 r. i zawieziony do Stalagu I A (nr jeñca 1858). 26 kwietnia 1940 r. przekazany do Stalagu XXI A. Jak wynika z informacji z Biura PCK o pobycie w niewoli zosta³a powiadomiona ¿ona Helena (adres: Golenhausen Inspekcja Szpitali Hexengrund). Po wojnie pracowa³ w Marynarce Wojennej w Gdyni. S³u¿bê zakoñczy³ w stopniu starszego chor±¿ego sztabowego.
Zmar³ 17 stycznia 1980 r.
Jedyna córka Ma³gorzata w 1978 r. wyjecha³a na sta³e do Francji.
Odznaczenia: Krzy¿ Walecznych (1947), Br±zowy Krzy¿ Zas³ugi (1947), Medal za Odrê, Nysê i Ba³tyk (1947), Medal Zwyciêstwa i Wolno¶ci 1945 (1947), Srebrny Medal "Si³y Zbrojne w S³u¿bie Ojczyzny" (1957), Srebrny Krzy¿ Zas³ugi (1959), Odznaka Grunwaldzka (1960), Krzy¿ Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), po¶miertnie - Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990).